Centraal Bergland

We zitten nu aan de westkust in het gehucht Ojochal onder het dorp Uvita. Helaas niet in de verwachte zon, maar in de regen. Maar het is wel mooi hier. De dagen tussen nu en dagen eerder aan de oostkust bij Cahuita verliepen wat anders dan gepland.

Toen we Cahuita verlieten na onze ochtendwandeling langs het strand reisden we de bergen in naar het stadje Turrialba. Onze Turrialtico Lodge lag boven op een klif en dus was er prachtig uitzicht op het stadje wat verderop lag. Het hotel bestond uit een reeks kamers rondom een binnenplaats en vanuit het restaurant had je mooi uitzicht. Voor het eerst hadden we TV op de kamer, dus konden we soms live de Olympische Spelen volgen, met name het zwemmen. In plaats van lezen en Facebook-en volgden we nu volleybal en andere sporten. Op onze verblijfdag zijn we naar een van de weinige cultuurhistorische plekken van Costa Rica gegaan. Het Nationaal Monument Guayabo is een pre-Colombiaanse opgraving waar indianen geleefd hebben van voor Christus tot circa 1500 erna. De beschaving hier was dus al weg toen de Spaanse ontdekkingsreizigers kwamen. In de jungle ligt nu een grote opgraving, deels reconstructie van een “stad”. Niet zo spectaculair, maar toch wel mooi. We hadden ook naar de vulkaan hier gewild, maar dat gebied is gesloten, omdat de vulkaan te actief is. In mei 2016 spuwde die nog een asregen uit tot ver in San José.

Na Turrialba reden we verder het hooggebergte in via de oude hoofdstad Cartago richting de Cerro de la Muerte (3400m hoog). Wat we niet wisten was hoe hoog de lodge lag waar we zouden verblijven. Na uren rijden in de regen en mist en na een steile afdaling zaten we toch nog steeds 2200m hoog en dat was te merken. We hadden een kamer met een kacheltje, maar het restaurant waar we aten was alleen verwarmd door een kleine open haard. Dus zaten we met al onze weinige warme kleren aan te eten en ook de nacht was erg koud. Reden dus om ons verblijf te verkorten. Geen excursie om de beroemde Quetzal te zien (start tour om 5u30!!!), maar uitboeken en maar een nieuwe lager gelegen en warmere overnachtingsplek zoeken.

Die vonden we een uur rijden verderop net buiten San Isidro el General in B&B La Princesa. Een prachtig hotelletje met hele aardige eigenaren en wederom een prachtig tuin volvogels, maar ook prachtig uitzicht. We zijn alleen maar naar het stadje gereden en verder wat bijgeslapen. Jammer van de parkeerboete (had beter naar Maria moeten luisteren) want anders was het een perfecte dag geweest. Heerlijk gegeten in een verborgen restaurantje (op aanraden van onze gastvrouw) en de volgende dag verder afgedaald naar de kust.