Rincon de la Vieja

Vanuit het hooggelegen Monteverde dalen we via een net zo hobbelige weg als de heenweg door een prachtig landschap af naar de Inter Americana snelweg. Bij Bagaces slaan we af en rijden dan naar de vulkanen die we verderop in de wolken zien liggen. Dit deel van Costa Rica heet Guanacaste en is een droog cowboyland met hacienda's en paarden en koeien op prairies. We lunchen in een gehuchtje in een Soda, een kantinerestaurant, met een lokale Pasado. We bestellen kip of vis en krijgen daarbij rijst, bonen, bakbananen en salade. Via een hoogvlakte met tientallen windmolens komen we aan op onze ranch Rinconcito Lodge. Weer een park met zo'n dertig huisjes, een zwembad en een leuke overdekte open eetzaal. De lodge is afgelegen dus we eten daar ook 's avonds. Het is weer vroeg donker (6 uur) dus om 9 uur liggen we alweer in bed. We wennen al aan het ritme.

De volgende morgen is het vroeg opstaan want we hebben een hele dag excursies geboekt. We beginnen met zijn allen (nog twee Nederlanders en een Duits meisje dat daar stage loopt en meegaat om te vertalen) meet ritje te paard!!! Wat een cowboys en cowgirls zijn wij!! Gelukkig weten de paarden zelf de weg. We komen aan bovenop een top, waar we bijna afwaaien door de harde wind. We gaan een Canopy tour doen ofwel "zipline". Dat betekent dat we hangend aan kabels van platform naar platform zwieren. De langste tokkelbaan was 600m over een hele vallei heen!!!. Terug op aarde klimmen we weer op de paarden en rijden verder naar het Nationale Park. Daar lunchen we en met onze gids lopen we door het oerwoud vol krijsende groene parkieten naar een waterval voor een koude zwempartij en daarna verder naar de Hot Springs voor een thermaal badje in zwavelwater. Helemaal schoon en uitgerust lopen we daarna terug naar de ingang van het park en moeten dan weer 3/4 uur op de paarden zitten terug naar de lodge. Zweterig en moe genieten we daar van een biertje om deze avonturen nog eens her te beleven.